Daha mesleğin öğrencilik yıllarında gördük HEMŞİRELİĞİN ne kadar zor süreçlerden geçtiğini haklarımızın nasıl ihlal edildiğini. Nasıl bir türlü güçlü bir meslek grubu olamadığımızı. Sesimizin neden @tbmmresmi de duyulmadığını öğrendik. @egeunihemsirelikfakultesi nde hocalarım haklarımızı ancak birlikte bir güç olursak kendimizi kendimiz savunursak alabiliriz derdi. @ohder ile başladı ilk yolculuk. Şanslıydım @kavaslar93 ın başkanlık yaptığı bir dönemdi. Çok kısa bir sürede İzmir’de başlayan bir ses adeta bir koroya dönüştü türkiye çapında bir öğrenci hemşire derneği oldu. Yüzlerce üyesi olan bir dernekti. Artık öğrenci hemşireler sesini daha gür çıkarıyordu. Adeta çığlık atıp BİZ DE VARIZ dedik. Artık öğrenci hemşireler de görülmeye fark edilmeye başlandı. Belki de Direnişin ilk adımıydı @ohder. Mezun olduk @turkiyehemsireler derneği ile yola devam edilmeliydi.Öyle zor bir şeyde değildi bu üyelik ama ben erteledim 3yıl kadar. Belki gündelik hayatta işimi yaparken varlığını hissettirmemesinden kaynaklıydı. Belki de hemşirelere kendini yeterince tanıtamamıştı. Kendini kanıtlayamamıştı sahada çalışan hemşiresine. Bence daha öğrencilik yıllarında sahiplenmeliydi hemşiresine. Belki de demeliydi “Ben buradayım, mezun olunca bana gelmelisiniz, artık birlikte yürümeliyiz.” Varlığı yokluğunun bir olduğunu düşündüm o zamanlarda. Bir gün kongre oluyor bir şey oluyor derneğin adını görüyorum şöyle aklımdan bir gün üyelik yapayım diye geçiyor bir dk sonra unutulup gidiyordu. Bir gün bir şey oldu. PANDEMİ Bu zor şartlarda Hemşirelik diye bir mesleğin olduğunu hatırladı halk. Çok kısa bir süre değer görse de sırf hemşire doktor diye BU ASANSÖRÜ KULLANMAYIN denildi, yeni atananlara evlerini kiraya vermek istemedi ev sahipleri. Normalde kamu çalışanı der düzenli kirayı öder diye düşünür verirlerdi, yapmadılar çünkü çıkarları bu sefer ters düştü. Çocuğuna bakacak kimse bulamadı bu sağlık çalışanları. İşte bu zor şartlarda @hepsen diye bir kamu sendikası doğdu. Korkmadan ses çıkardılar.Onlarda mobing gördü, onlar da susun başınıza bir iş gelecek denildi. Bak sürerler sizi dediler. Dedikleri de olmuş hani ,bazıları hiç alakasız bölümlere sürülmüş, mobingler görmüş, İş tanımımızda olmayan işleri yapmaya zorlanmışlar ama yılmadılar. Grev yapanda oldu, dava açanda. Çoğuna hiçbir sendika sahip çıkmadı. Hakkını aramasına destek olmadılar ama @turkiyehemsireler derneği ve kendi kararlılıkları vardı. Kazandılar mı süreç lehlerine mi sonuçlandı orasını bilmem ama hala savaşıyorlar. Bizim için, mesleğimiz için.
Ne diyorduk evet uzun süre takip ettim @hepsen i, Evet ben özel sektörde çalışan bir Hemşireyim. Ama bu aileye destek olmak istiyordum kendi haklarım için savaşmak istiyordum. Bir gün sosyal medya üzerinden iletişime geçtim. Ne yapabilirim üye olmak istiyorum diye. Öyle günler saatler sonra değil bir kaç dk içinde dönüş aldım. @ynsssimsek di mesajıma dönüş yapan. kamu sendikasına olmasına karşın tüm hemşirelere kucak açtıklarını söyledi. “Yeter ki birlik olalım. Yönetmelik gereği resmi olarak size üyelik sağlayamasak da sizlerin desteğine ihtiyacımız var. Biz ancak bir olunca bir şeyler yaparız” dedi. Bu sendika ile tanışmam sonrası oldu @turkiyehemsireler üyeliğini gerçekleştirmem. Evet biz Genç nesilin sesine, kararlılığına, fikirlerine ihtiyacı vardı hemşireliğin. Bir derneğimiz ve bir sendikamız var. Bu üyelik belki de bir sayı olarak kalacak hayatımızda. Ancak bakıldığında binlerce hemşire olarak çok güçlü sayımız var.Belki sadece sayımızı bile kullansak elde edemeyeceğimiz şey yok bu meslek adına. Mobing ve tükenmişlik bunu görmemizi engelliyor. Belki de görmemizi istemiyorlar. Daha mesleğin ilk yılında soluyor gülen yüzler. Evet daha başında kolay olmayacağını biliyorduk. Ama emeğimizin hiç sayılacağını böylesine şiddete maruz kalıp böylesine bir değersizleştirilip görmezden gelineceğimizi bilmiyorduk. Üstümüze yıkılan onlarca işin altında ezilirken içimizde mesleğin geleceğine dair umut sönerken bizden GÜLER YÜZLÜ HİZMET bekleniyor. Yıllarca diğer meslek grupları ve üst yönetimce ezilmiş halk tarafından hor görülmüş, hükümet tarafından değeri verilmemiş, çeşitli meslek grupları arasında sıkışmış, şiddetin her türlüsünü görmüş ve görmeye devam ederken GÜLÜMSEMEMİZ isteniyor. İÇİMİZ KAN AĞLARKEN hala GÜLMEMİZ İSTENİYOR. Yetmez mi bunca yıldır sustuğumuz sadece kendi içimizde sorunları tartıştığımız. Gördük bu işe yaramıyor. Yeni nesil iyi bilir @ohder ile öğrenci hemşire hakları için nasıl savaşıldığını öğrenci hemşire sorunları için nasıl mücadele edildiğini. Şimdi mezunuz ve bir hemşire derneğimiz var @turkiyehemsireler ve artık hemşire tabanlı ve tüm sağlık camiasını içine alan kamu sendikası @hepsen var. Bizler daha iyisini mi istiyoruz. Değer mi görmek istiyoruz. Biraz gürültülü olacak kendinizi hazırlayın. haydi biraz GÜRÜLTÜ ÇIKARALIM. İşimizi içten gelen bir gülümsemeyle yapmak için. Gelin birlik olalım.